اثر لیدوکائین وریدی بر طول مدت تشنج و تغییرات همودینامیک بیماران تحت الکتروشوک درمانی

نویسندگان

محمدرضا عابدین زاده

abedinzadeh m کبری نوریان

noorian k نشانی : شهرکرد،مجتمع آموزشی رحمتیه،دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد،دانشکده پرستاری ومامایی،گروه اتاق عمل،تلفن 3335648-0381 ، نمابر 3346714 صفورا مظفری

mozafari s

چکیده

زمینه و هدف : الکتروشوک درمانی یکی از روش های بسیار مؤثر درمان اختلالات روانپزشکی است. اثر درمانی آن مستلزم ایجاد یک تشنج عمومی حداقل به مدت 25 ثانیه است. دانستن میزان اثر داروهای بیهوشی روی تشنج ناشی از الکتروشوک درمانی و پیشگیری از تغییر وضعیت همودینامیک متعاقب آن بسیار مهم است. این مطالعه به منظور تعیین اثر لیدوکائین وریدی بر طول مدت تشنج و تغییرات همودینامیک بیماران تحت الکتروشوک درمانی انجام شد. روش بررسی : این کارآزمایی بالینی روی 72 بیمار غیرمعتاد (45 زن و 27 مرد) 40-20ساله دارای اختلالات روانی با کلاس فیزیکی asa i, ii که توسط متخصص روانپزشکی منتخب الکتروشوک درمانی بودند؛ در بخش روانپزشکی بیمارستان هاجر شهرکرد در سال 1389 انجام شد. پس از وصل کردن پالس اکسی متری و اندازه گیری فشارخون و نبض، بیماران به طور تصادفی به دو گروه 36 نفری تقسیم شدند. بیماران گروه اول (مداخله)، دو دقیقه قبل از بیهوشی لیدوکائین به میزان 1.5 mg/kg به صورت وریدی دریافت نمودند. بیماران گروه دوم (دارونما) به میزان همان حجم داروی گروه اول، نرمال سالین دریافت نمودند. برای القای بیهوشی در همه بیماران از تیوپنتال سدیم mg/kg 2 ، آتروپین 0.5 mg و سوکسینیل کولین 1 mg/kg استفاده شد. در دقایق 3 و 5 بعد از انجام الکتروشوک درمانی دوباره فشارخون و نبض بیماران اندازه گیری و ثبت شد. طول مدت تشنج از زمان شروع انقباضات عضلانی ظاهر شده در صورت تا خاتمه کامل انقباضات محاسبه شد. داده ها بااستفاده از نرم افزار آماری spss-11.5 و آزمون های آماری t مستقل و t وابسته تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها : میانگین طول مدت تشنج در گروه مداخله 11.33±38.77 ثانیه و در گروه دارونما 6.91±29.86 ثانیه تعیین شد (p<0.0001). تغییرات فشارخون سیستولی گروه های مداخله و دارونما در دقیقه سوم به ترتیب 16.01±146.38 میلی متر جیوه و 13.04±128.88 میلی متر جیوه، فشارخون دیاستولی 6.70±79.86 میلی متر جیوه و 5.79±87.63 میلی متر جیوه و تعداد ضربان قلب 9.92±91.91 دفعه در دقیقه و 13.06±102.86 دفعه در دقیقه تعیین گردید (p<0.05). همچنین در گروه های مداخله و دارونما در دقیقه پنجم به ترتیب تغییرات فشارخون سیستولی 9.97±113.47 میلی متر جیوه و 13.01±122.36 میلی متر جیوه، فشارخون دیاستولی 4.27±73.47 میلی متر جیوه و 6.26±77.63 میلی متر جیوه و تعداد ضربان قلب 4.60±84.41 دفعه در دقیقه و 12.53±93.19 دفعه در دقیقه بود (p<0.05). نتیجه گیری : این مطالعه نشان داد که تجویز لیدوکائین به میزان 1.5 mg/kg سبب افزایش زمان تشنج می گردد و تعداد نبض و میزان فشارخون را کاهش می دهد.

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

مقایسه تأثیر پروپوفل و تیوپنتال بکار رفته در الکتروشوک درمانی بر تغییرات همودینامیک و طول مدت تشنج در بیماران روانپزشکی

چکیده   زمینه و هدف : جهت انجام سالم الکتروشوک درمانی( ECT )، بیماران تحت بیهوشی عمومی قرار می‌گیرند. نوع هوشبر مصرفی جهت القاء بیهوشی در ECT می‌تواند بر روی طول مدت تشنج، تغییرات همودینامیک و زمان ریکاوری از بیهوشی تأثیر بگذارد. این مطالعه با هدف مقایسه تأثیر پروپوفل و تیوپنتال سدیم به عنوان هوشبرهای مصرفی در القاء بیهوشی در ECT بر روی طول مدت تشنج، تغییرات همودینامیک و سرعت ریکاوری از بیهوشی ...

متن کامل

اثر پروپوفول و اتومیدیت بر طول مدت تشنج و پاسخ های همودینامیک حین تشنج درمانی الکتریکی

 Aim and Background: Electroconvulsive therapy (ECT) is considered as the most effective treatment method for major depression and psychiatric disorders. Significant hemodynamic changes occur in patients treated with ECT and the duration of seizure after ECT is considered as an important factor in the success of this treatment method. This study aimed to compare the effect of etomidate and prop...

متن کامل

مقایسه تأثیر پروپوفل و تیوپنتال بکار رفته در الکتروشوک درمانی بر تغییرات همودینامیک و طول مدت تشنج در بیماران روانپزشکی

چکیده   زمینه و هدف : جهت انجام سالم الکتروشوک درمانی( ect )، بیماران تحت بیهوشی عمومی قرار می گیرند. نوع هوشبر مصرفی جهت القاء بیهوشی در ect می تواند بر روی طول مدت تشنج، تغییرات همودینامیک و زمان ریکاوری از بیهوشی تأثیر بگذارد. این مطالعه با هدف مقایسه تأثیر پروپوفل و تیوپنتال سدیم به عنوان هوشبرهای مصرفی در القاء بیهوشی در ect بر روی طول مدت تشنج، تغییرات همودینامیک و سرعت ریکاوری از بیهوشی ...

متن کامل

بررسی اثر نالوکسان بر طول مدت تشنج ناشی از الکتروشوک درمانی

الکتروشوک درمانی (ECT) جزء یکی از روش های بسیار موثر درمان بیولوژیک در اختلالات روانپزشکی به ویژه افسردگی درون زا، اختلالات خلقی دو قطبی و اسکیزوفرنیا به شمار می رود. تاثیر درمانی آن مستلزم ایجاد یک تشنج جنرالیزه حداقل به مدت 25 ثانیه می باشد و هر چه طول مدت تشنج بیشتر باشد تاثیر درمانی ECT نیز افزایش می یابد. عوامل متعددی بر طول مدت تشنج ناشی از ECT مؤثر هستند که از آن جمله میزان انرژی داده شد...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید


عنوان ژورنال:
مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی گرگان

جلد ۱۵، شماره ۱، صفحات ۱-۵

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023